De folky songs op Keeley Forsyths debuut, een intiem document van persoonlijke verandering, zijn als “blokken metaal die uit de lucht vallen.” Met minimale arrangementen plaatst de Engelse haar herinneringen en ontledingen van soms aangrijpende ervaringen centraal. Debris toont haar elementaire stem en een uitstorting van openhartige, spookachtige teksten, in detail verhalend over de seismische breuken die achter gesloten deuren plaatsvonden.