Na een online stemronde voor publiek en een tweetal juryberaden kwamen uiteindelijk drie mediamakers bovendrijven. Justin Verkijk beet zich in de dancewereld vast zoals eigenlijk niemand dat doet. Met een reeks aan sprankelende podcasts waardoor je DIRECT zelf ook de club in wil duiken, met zijn eigen radioshow en ja, zelfs op het social medium waar veel mediamakers zich nog geen raad mee weten: Tiktok. En dan Henk van Engen, de multicam-regisseur die al jaaaarenlang beeldbepalend is voor de manier waarop livemuziek naar tv wordt gebracht, de man die de grootste shows registreert, van Vrienden van Amstel Live tot Lowlands, van Pinkpop tot North Sea Jazz tot DI-RECT in Ahoy. En Ouassima Tajmout, al tien jaar een van de bekendste gezichten in de Nederlandse hiphop-journalistiek, die steeds meer de diepte in duikt en dit jaar opviel met Back To The Roots, een 50 minuten durende documentaire waarvoor ze met Emms naar Kaapverdië reisde.
Maar de jury viel meer op: wat dacht je bijvoorbeeld van fotografenduo Inez en Vinoodh, die zó vanzelfsprekend vanuit New York de allergrootste sterren vastleggen dat je haast zou vergeten dat ze Nederlands zijn. Lady Gaga, Metallica en Sam Smith komen graag bij hen dineren, ze schoten al eens een veelbesproken video voor Rihanna, Kanye West en Paul McCartney, en dit jaar maakten ze de coverfoto voor Time’s Person of the Year, eens geen politiek figuur, maar popster Taylor Swift.
En er was meer: er waren documentaireseries over de comeback van KANE (the band you love to hate) en Suzan & Freek. We lazen de recensiebijbel van OOR. We hoorden liefdevol gemaakte nichepodcasts als Drie Losse Tanden en Pass de Aux. Fotografen als Nikki van Toorn, Philine van den Hul en Nick Helderman maakten ieder in hun eigen stijl prachtig werk. En dan zijn er nog de radiomakers: Jasper Leijdens van Kink toont al jaar na jaar hoeveel hart hij heeft voor de Nederlandse gitaarscene, laten we hopen dat hij met het verkrijgen van FM-frequenties in grote delen van het land nog veel meer oren mag gaan bereiken.
Maar de jury ziet ook dat, in een tijd dat commercie op veel plekken boven kwaliteit staat en liefhebbersmedia een voor een verdwijnen, steeds minder plekken overblijven waar ruimte is voor serieuze muziekjournalistiek. De NPO zet daar wél breed op in, en dat is ongelooflijk waardevol voor Nederland Muziekland. Tegelijkertijd is ook de NPO in het huidige politieke klimaat niet meer vanzelfsprekend, en maken we ons zorgen over de toekomst..
Laten we voor nu vieren wat er wél is. Andrew Makkinga bijvoorbeeld maakt al jaren mooie radio, en promoveerde dit jaar naar Kunststof. En de jury volgt ook Vera Siemons op de voet, de radiomaker die mooie gesprekken deed met Album van het Jaar-maker Caroline Polachek, met de Lesbische Liga zelf ook in een superster begint te veranderen en het als dj ook op de podia helemaal waarmaakt.
Maar uiteindelijk viel ons oog op een andere radiomaker en presentator: Justin Verkijk. Volg al zijn dansvloerverhalen en club-anekdotes, en je krijgt zelf al bijna spierpijn (maar ook direct zin om zelf de nacht in te duiken). Voor de podcast Bakkie Bakkie (met Steven van Lummel) doet hij heerlijke, diepgaande en humoristische interviews met zowel supersterren (Armin van Buuren!) als underground dj’s, interviews waar de liefde en de kennis vanaf spat.
Minstens zo mooi was zijn zesdelige podcast Als Muren Konden Praten, waarin hij odes brengt aan zes clubs van weleer. Zo kun je als luisteraar niet alleen een bezoekje brengen aan wereldberoemde tenten als de Roxy en TrouwAmsterdam, maar ook het flamboyante Now&Wow en de Haagse tent Exposure. Alsof dat nog niet genoeg was, presenteert Verkijk ook de Lowlands-podcast en heeft hij zijn eigen show op 3FM (The Beat) waar ook ruimte is voor . Daarmee is hij anno 2024 de belangrijke pleitbezorger voor dance in Nederland (en eentje met heel veel humor!). Ook mooi: waar veel muziekmediamakers zich nog geen raad weten met Tiktok, stort Verkijk zich er vol overgave op.
En dan Henk van Engen, een man die achter de schermen al zo lang toonaangevend is als het gaat om concertregistraties, hij is dé belangrijkste multicam-regisseur van Nederland. Hij is het die achter de knoppen zat in de Lowlands-Alpha, en de registraties van Goldband (2,1 miljoen views), Joost (800k views) en De Jeugd van Tegenwoordig (bijna 400k views) maakte.
Hij filmde alles van VPRO On Stage tot North Sea Jazz tot Pinkpop en hij tilde het idee van live muziek-tv regelmatig naar een hoger plan. Bijvoorbeeld met het weergaloze one take camerashot bij S10 die haar Songfestival-liedje primeurde, en de duizelingwekkende drone-shots bij Stromae. Ook filmde hij shows als Vrienden van Amstel Live, en recentelijk nog DI-RECT in Ahoy. Als je weleens Nederlandse concertvideo’s kijkt, is de kans ongeveer 100 procent dat je wat van Henk hebt gezien (en ervan hebt gesmuld). En niet te vergeten: Nederland loopt wereldwijd voorop als het gaat om zulke registraties, en Henk is daar de belangrijkste reden voor.
In de afgelopen tien jaar groeide Ouassima Tajmout uit tot een van de bekendste gezichten bij FunX. Ze was een van de eersten die on air langere interviews met hiphop-artiesten deed, en die ook online succesvol wist te verspreiden. Haar reportages met Boef, Josylvio en Wilde Westen zijn stuk voor stuk honderdduizenden keren bekeken, en naarmate de jaren vorderden, dook ze steeds meer de diepte in. Met een serie als Van Straat Naar Platina bijvoorbeeld, waarin ze met artiesten niet alleen het succes besprak, maar ook de struggle. Of Beats Tikken Met, een intiem kijkje in de studio van bekende producers
Ze interviewde wereldsterren als Cardi B, French Montana en J. Balvin, maar afgelopen jaar viel ze vooral op met Back To The Roots met Emms, waarin ze met de Broederliefde-artiest naar Kaapverdië reisde. In haar werk schijnt altijd ook maatschappelijke betrokkenheid door: in Back To The Roots gaat het over geloof, familie en muziek, maar ook het slavernijverleden en de manier waarop dat verleden doorsijpelt in het heden.
———
Iemand die na jarenlang keihard werken nu opeens op weg is naar een bredere doorbraak, die verdient de Pop Media Prijs. Iemand die in staat is om de mens te laten zien achter een van de allergrootste sterren ter wereld, die verdient de Pop Media Prijs. Iemand die al met evenveel liefde underground-artiesten op het schild hijst, die verdient de Pop Media Prijs. En iemand die op zoveel manieren, met humor, veelal vergeten muziekgeschiedenis naar het nu weet te vertalen, die verdient de Pop Media Prijs.
Kortom: de winnaar van de Pop Media Prijs 2023 is Justin Verkijk.
Justin, we hopen dat je onvermoeibaar door blijft dansen, dat je nog veel meer muziekliefhebbers mag laten lachen, huilen en swingen, en dat je ook de ergste dinsdagdips weer te boven komt. Al dan niet met een baco. Ja, en we hopen dat je podium alleen maar groter mag worden.