Op het kruispunt van Parijs, Zürich en Luanda, Angola, ligt het Zwitserse dorpje Brugg, waar Dino Brandão schuilt in zijn bunker. Oorspronkelijk was het de djembé van zijn vader. Toen liet de gitaar hem bijna alles vergeten. Door zijn stem toe te voegen kon hij Frank Powers worden, zingen met vrienden (Sophie Hunger, Faber), en vreemdelingen laten glimlachen. Dino Brandão heeft oog voor barok, ornamentatie en oude percussie, speelt op wazige synthesizers, schopt zijn drumcomputer en schalt de bugel.