Omdat die spoedcursus Noors maar niet wilde vlotten, moeten we het maar even doen met beschrijvingen van Honningbarna's teksten. Ze gaan over de hypocrisie van volwassenen, over laffe regeringsleiders en de leugens van de rijken. Teksten zoals het punkrock betaamt. Van een piepjong zestal in een band die slechts twee jaar bestaat, maar in die tijd een stevig punt heeft gezet. De twintig nog niet gepasseerd maar wel de boodschap van 1977 uitdragen. Het goede van Honningbarna is dat ze zich ook niet door muzikale conventies laten begrenzen. Het mag dan punkrock zijn, het weerhoudt de Noren er niet van om een virtuoze gitaarsolo in hun nummers toe te voegen, of de nummers extra diepte te geven met hulp van cello of orgel. De schop onder de kont die Honningbarna gaf via debuutalbum La Alarmane Gå werd beantwoord met schouderklopjes. "This is punkrock the way it should be played, but never has been in Norway. About time", schreef de grootste krant van Noorwegen.