Geen beter publiek dan mensen op straat. Ben je goed, dan blijven ze staan, is het slecht dan lopen ze door. Het vergt dus nogal wat bloed, zweet en tranen voordat je zover bent dat passanten naar je blijven luisteren. De jonge (19 en 21) broers Alfie en Harry waren niet bang voor zulk hard publiek; ze leerden het vak door in Dublin op straat te spelen. Al snel werden zij en hun folky popliedjes een begrip en dat leidde tot de Battles EP, die in hun thuisland de hitlijst in schoot. Daarna volgden nog twee EP's en een uitgebreide Britse tournee.